zondag 29 juni 2014

Tatoos, piercings en veel te lage broeken

Om vijf voor zes 's ochtends draait de brug in Whitby voor de laatste keer, daarna wordt het te ondiep. En dus moeten we vroeg uit de veren en liggen we op tijd met twee andere vroege vogels te wachten tot de brugwachter zo ver is om ons door te laten. De zon schijnt volop als we door het nauwe gaatje van de haveningang naar buiten motoren. Er staat weinig wind. Niet genoeg om te zeilen, wel voldoende om het schommelen van Brandaen een beetje binnen de perken te houden. Langzaam schuifelt de glooiend groene kust met hier en daar steile krijtrotsen aan ons voorbij.
Aan het begin van de middag stomen we tussen de ruime, ver in zee stekende havenhoofden van Newcastle upon Tyne weer naar binnen. We tanken voor het sluisje en worden snel naar binnen geschut in de moderne jachthaven Quay Marine. Een supervriendelijke en behulpzame havenmeesteres legt perfect uit hoe alles werkt en waar we wat kunnen vinden. Enne... ook nog een stuk goedkoper dan Whitby en Scarborough.

De marina ligt bij de monding van de rivier, een end buiten de stad. Gelukkig is er een metroverbinding. In de trein kijken we onze ogen uit. We zijn waarschijnlijk niet veel gewend aan moderne jeugd: alle kleuren haar, piercings op onmogelijke plekjes, baseballcaps in alle standen en met kaarsrechte kleppen. En, helemaal erg, allemaal joggingbroeken die ergens halverwege de billen en de knieholte hun houvast vinden. Ik word al ongemakkelijk bij het zien alleen al. Zal de leeftijd zijn.

De Milleniumbridge: bij openen kantelt het voorste deel naar boven
Newcastle is een bruisende provinciestad die na een rijk maritiem en industrieel verleden ook de neergang van industrie, scheepsbouw en visserij heeft meegemaakt. En de daarmee gepaard gaande grote werkloosheid en armoede. Lopend door het centrum en langs de kade zie je dat de stad zich daaraan grotendeels weer heeft ontworsteld. Veel imposante gebouwen zijn gerestaureerd en langs de kade zijn indrukwekkende futuristische gebouwen verschenen. We bezoeken het Baltic Museum voor moderne kunst, gevestigd in de vroegere graansilo's van de Baltic maatschappij. Aan de voet van het museum is de Milleniumbrug gebouwd: twee aan elkaar verbonden halfronde bogen. Als de brug voor scheepvaart gesloten is kunnen fietsers en voetgangers over één halfronde boog oversteken. Als de brug open moet voor scheepvaart kantelt dat deel omhoog en daalt tegelijk het andere deel. Zo ontstaan twee enorme bogen waar de schepen onderdoor kunnen varen. Vandaag was de beurt aan een heel konvooi Nederlandse zeilers: de vereniging van kustzeilers is vanochtend in de stad aangekomen met ongeveer zestig schepen. Ze hebben de balustrades op de kade bij hun pontons royaal rood-wit-blauw versiert. Een stukje Nederland.

foto.JPG wordt weergegeven
Drukte van Nederlandse Kustzeilers aan de Quai in Newcastle

Geen opmerkingen:

Een reactie posten