Sailing yacht Brandaen, out

Brandaen ligt weer in haar box bij WSV Den Osse. Terug na negen weken onderweg te zijn geweest. De tijd is omgevlogen. We hebben veel gezien en beleefd. Nu poetsen, opruimen, vuile was sorteren en terug naar huis.

Terug op de Grevelingen, ons heerlijke thuiszeilwater

Vanuit Middelburg zijn we met afwisselend zon en wolken in een rustig tempo via het Veerse Meer, de Zandkreeksluis en de Oosterschelde naar Bruinisse gevaren. Met z’n drieën, de eaSea, de Seventy-7 en de Brandaen. Af en toe zeilend, af en toe motorzeilend. De sluizen gaan redelijk snel. Dan na de sluis van Bruinisse zijn we weer op de Grevelingen. Ons thuiswater en zoals altijd heerlijk zeilwater. De wind is zuidwest, wij varen noordwest. Het water is vlak en het zeilt als een speer. Bij Bommenede extra wind, zoals heel vaak, en dan de hoek om naar Den Osse. Om half zeven varen we tussen de havenlichten door en een paar minuten later liggen we met onze vaste landvasten weer stevig en vertrouwd in onze box. Het voelt goed hier weer te zijn.

‘s-Ochtends is het tijd voor de grote schoonmaak. We beginnen met de buitenkant. Teakdek schrobben met groene zeep, goed afspoelen. De landvasten spoelen met zoet water zodat ze weer soepel worden. Met een oude tandenborstel het vuil uit allerlei spleetjes en gaatjes peuteren. Dan natuurlijk koffie en het vervolg van de grote opruiming binnenin. Vuile was in vuilniszakken, uitgelezen boeken bij elkaar, iPads in de rugzak. Het begint er weer opgeruimd en fris uit te zien.

We draaien de Brandaen in haar box, de laatste meters van een fijne reis

We zijn het er samen over eens dat we terugzien op een plezierige en lange vakantie samen. We hebben ons geen minuut verveeld en samen een fijne tijd gehad. Het zeilen ging over het algemeen rustig met weinig moeilijke of vervelende omstandigheden. Bij het vertrek van de Farne Isles was het zeilen lastig. Toen het visnet in de schroef op een rollende zee en met afgaand water was het een juiste beslissing om de hulp van de RNLI in te roepen. En het meest oncomfortabel was de oversteek vanuit Dover naar Oostende. Die oversteek van de ene naar de andere kant hebben we al vaker gemaakt en die was ook al vaker zo oncomfortabel. De laatste weken hadden we plezierig gezelschap van onze vrienden. Drie boten, samen opvarend, gezelligheid bij iedere aankomst met een borrel in de kuip en samen eten en toch voor ieder voldoende privacy. Een heel fijne week aan de zuidkust toen Rutger en Sophie er waren.

We hebben gezien en kunnen doen wat we ons hadden voorgenomen. Een rondje Engeland. Mooie havens aan de oostkust. De vogels op Farne, Edinburgh, mooie vriendelijke stad. Een lange tocht om de noordoostelijke kaap Rattray Head boven Peterhead. Inverness en van daaruit met de auto naar de Schotse highlands. Echt een van de hoogtepunten! De sluizen van het Caledonisch kanaal, Loch Ness waar we eerder fietsten en nu op varen. Oban met een natte wandeling over het eilandje Kerrera met z’n varens en Schotse Hooglanders. Topsnelheden in Dorus Mor (op Youtube al naar de Great Race in de Gulf of Corryvreckan gekeken?). Door het Crinan Canal met opnieuw sluizen. Handbediend door onszelf. Langs de Mull of Kintyre en over naar Ierland. Belfast met zijn muurschilderingen en hoge hekken. Dan Dublin met zijn leuke pubs met live muziek. De Ierse Zee, een visnet en dan in sleep naar St. Ives. Falmouth en de Zuid-Engelse rivieren, erg mooi. Het weerzien met Hans, Micheline en Annabel in Weymouth, Beaulieu River tijdens de storm en de komst van Rutger en Sophie. Verdere uitbreiding met Hans, Gea en Ruben in Eastbourne. En dan de laatste etappes naar huis toe, met wind in de rug. Net iets te veel wind, maar we zijn er. Iets ongemak, geen ongelukken.

Met ruim 1.700 mijl in 62 dagen bracht SY Brandaen ons rond Engeland

SY Brandaen heeft zich kranig gehouden. Stevig schip waar we terecht op kunnen vertrouwen. Zij bracht ons op al die mooie plekken en ook weer thuis. Bedankt.

Sailing yacht Brandaen, out!