Het is vroeg dag. Om vier uur gaat de wekker, maar een half
uur eerder is het al behoorlijk licht. We hebben een aardig stukje voor de
boeg. Ofwel naar Peterhead in het noordoosten, ofwel als het weer en ons
uithoudingsvermogen het toelaten in een keer door naar Inverness.
Het is
heerlijk rustig als we onder de bruggen doorvaren, de zon komt op, weinig wind
uit het noordoosten, soezende zeehonden op het plateau van de groene boei die
we passeren.
Het wordt een rustige ochtend met een klein beetje wind op
kop, weinig deining en een lekker zonnetje. De enige afleiding komt van de AIS
die begint te piepen als we dicht langs een haventje varen waar een boot ligt
die een AIS-signaal uitzendt. Maar naarmate we verder de Firth of Forth uitvaren,
gebeurt dat niet meer en komen we meer op open zee. Op grote afstand varen
tankers en werkschepen / bevoorradingsschepen van de olie-industrie. Eind van
de middag passeren we Aberdeen met veel geankerde schepen voor de kust. Eentje
daarvan gaat ankerop precies als wij langskomen en vaart direct met een gelijke
snelheid als de onze op een kruisende en ook nog ramkoers. De AIS zegt dat we
er voor door kunnen… Maar Ermi overtuigt me dat wij toch beter kunnen uitwijken
en achterlangs gaan. Uiteindelijk gaan we in alle rust zo’n vijftig meter
achter de achtersteven van de Navion Oslo langs. En Ermi had natuurlijk gelijk:
hij is wel heel groot van zo dichtbij. Ik blijf pissig vanwege zijn malle
actie.
Gebakken eieren, zon, geen wind, dikke trui! |
De wind is naar het zuiden gedraaid en blijft zwak. We
hebben vooral te maken met een deining die nog vanuit het noorden doorstaat.
Het schiet lekker op in de leesboeken. Vanaf negen uur komt Peterhead in zicht.
Om tien uur lopen we binnen. Peterhead Harbour adviseert om vanwege het lage
water nog een uurtje te wachten met invaren van de marina. Oké, dan eerst maar
lekker douchen. In het schemerdonker schuifelen we wat later tussen het smalle
gaatje in de havendam van zware basaltblokken naar binnen. Een Schot vangt ons
behulpzaam op, hij trekt en sjort alleen op de verkeerde momenten in de
verkeerde richting. Blijkbaar een opstapper, nog niet echt een bootjesman. We
liggen, nemen een borrel en gaat snel onder de wol. Heerlijk. Vandaag 111 mijl.
En zo liggen we de volgen de dag in de marina van Peterhead |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten