donderdag 3 juli 2014

Motorend verder noord

Het is vroeg dag. Om vier uur gaat de wekker, maar een half uur eerder is het al behoorlijk licht. We hebben een aardig stukje voor de boeg. Ofwel naar Peterhead in het noordoosten, ofwel als het weer en ons uithoudingsvermogen het toelaten in een keer door naar Inverness. 

Het is heerlijk rustig als we onder de bruggen doorvaren, de zon komt op, weinig wind uit het noordoosten, soezende zeehonden op het plateau van de groene boei die we passeren.
Het wordt een rustige ochtend met een klein beetje wind op kop, weinig deining en een lekker zonnetje. De enige afleiding komt van de AIS die begint te piepen als we dicht langs een haventje varen waar een boot ligt die een AIS-signaal uitzendt. Maar naarmate we verder de Firth of Forth uitvaren, gebeurt dat niet meer en komen we meer op open zee. Op grote afstand varen tankers en werkschepen / bevoorradingsschepen van de olie-industrie. Eind van de middag passeren we Aberdeen met veel geankerde schepen voor de kust. Eentje daarvan gaat ankerop precies als wij langskomen en vaart direct met een gelijke snelheid als de onze op een kruisende en ook nog ramkoers. De AIS zegt dat we er voor door kunnen… Maar Ermi overtuigt me dat wij toch beter kunnen uitwijken en achterlangs gaan. Uiteindelijk gaan we in alle rust zo’n vijftig meter achter de achtersteven van de Navion Oslo langs. En Ermi had natuurlijk gelijk: hij is wel heel groot van zo dichtbij. Ik blijf pissig vanwege zijn malle actie.

Gebakken eieren, zon, geen wind, dikke trui!
De wind is naar het zuiden gedraaid en blijft zwak. We hebben vooral te maken met een deining die nog vanuit het noorden doorstaat. Het schiet lekker op in de leesboeken. Vanaf negen uur komt Peterhead in zicht. Om tien uur lopen we binnen. Peterhead Harbour adviseert om vanwege het lage water nog een uurtje te wachten met invaren van de marina. Oké, dan eerst maar lekker douchen. In het schemerdonker schuifelen we wat later tussen het smalle gaatje in de havendam van zware basaltblokken naar binnen. Een Schot vangt ons behulpzaam op, hij trekt en sjort alleen op de verkeerde momenten in de verkeerde richting. Blijkbaar een opstapper, nog niet echt een bootjesman. We liggen, nemen een borrel en gaat snel onder de wol. Heerlijk. Vandaag 111 mijl.

En zo liggen we de volgen de dag in de marina van Peterhead







Geen opmerkingen:

Een reactie posten